PCOS a wypadanie włosów: Jak sobie z tym radzić?

Główną przyczyną łysienia u kobiet z PCOS jest nadmierna produkcja androgenów. Wysoki poziom tych hormonów może skrócić cykl wzrostu włosa, powodując, że włosy stają się cieńsze i krótsze. Testosteron przekształca się w dihydrotestosteron (DHT), który bezpośrednio wpływa na mieszki włosowe, prowadząc do skrócenia fazy wzrostu włosów i ich miniaturyzacji.

Kolejnym czynnikiem jest insulinooporność, która sprawia, że komórki organizmu są mniej wrażliwe na działanie insuliny. Zwiększona ilość insuliny wpływa na produkcję androgenów, co nasila łysienie, a także przetłuszczanie włosów. Stany zapalne towarzyszące PCOS mogą również wpływać na wrażliwość na insulinę, a cytokiny zapalne zakłócają sygnalizację insulinową, prowadząc do insulinooporności. Stres, który często towarzyszy PCOS, może również przyczyniać się do wypadania włosów i pogarszać istniejące problemy.

Z badań wynika, że łysienie androgenowe typu żeńskiego jest powszechne u kobiet z PCOS. W jednym z badań przeprowadzonych od stycznia 2017 r. do czerwca 2019 r. na 472 kobietach zdiagnozowano łysienie typu kobiecego (FPHL) i stwierdzono, że 38 (8%) z nich miało już potwierdzoną diagnozę PCOS, a dodatkowe 15 kobiet (3,2%) zostało skierowanych do kliniki endokrynologii. Chociaż inne rodzaje łysienia, takie jak łysienie plackowate i liszaj płaski, mogą również występować u pacjentów z PCOS, FPHL jest typowym objawem hiperandrogenizmu związanego z PCOS.